De K.a.m.e.r. van de psychiater

Oktober 2014 

Op een stoel met mijn voeten gedrukt tegen de witte muur in de smalle gang ben ik aan het wachten. Een magazine op het tafeltje naast mijn harde stoel. Lezen??..."nee dat lukt mij nog niet". Mijn concentratie is onder het vriespunt.. Alweer een paar weken opgenomen.. in een echte kliniek. Het eerste gesprek was heel apart.. ik was er wel maar toch weer niet. Na het gesprek kreeg ik mijn kamer te zien. Deze is erg saai, gelukkig geen ziekenhuisbed! Al snel begon ik aan het beroemde " volwassen kleurboek". Dit kleurboek is volgens mij speciaal voor ons 'type patiënt ' bedacht. Mijn kamertje werd daardoor gelijk kleurrijker.  Gelukkig ging de gesloten afdeling voor mij niet op.. "ik was te goed?' 

Haastig loopt de psychiater de deur uit.. om iets te halen.?.. Vervolgens mag ik mee naar binnen. De kamer met de grijze prullenbak voor mijn theezakje naast dat witte vierkante tafeltje.....De psychiater schuift de prullenbak weer naar mij toe.. en automatisch gooi ik mijn natte theezakje erin. Weer een gesprek.... Krijg ik een therapie erbij is mijn medicatie nog goed? Binnenkort kom ik in het MDO.. daarna krijg ik mijn rooster.. Ik hoop toch stiekem dat de K.a.m.e.r van de psychiater er niet meer op staat... maar de woorden U mag naar huis! Helaas kan ik dat op mijn buik schrijven..